— Ĉu vi ankoraŭ skribas en la skarlata kajero?
— Jes. Pri kio ĝi parolas?
— Ĝi nomiĝas “La Bela Junulino Strangolita De Tiu Fia Ana Arĉo”.
— Ho! Ĉu mi konkludas, ke mi estas la bela viktimo?
— Ĉu vi vidas iun alian junan kaj inan ĉi tie, kiu ne nomiĝas Ana Arĉo?
— Ŝanco, kiun vi specifis “kiu ne nomiĝas Ana Arĉo”, alie mi estus preninta ĝin kiel komplimenton al mi.
— Stultetnjo! ❤
— Kaj kial mia fifama torturisto volas strangoli min, ĝuste?
— Sekso, fine de la tago, temas pri korpaj fluidoj.
— Kaj ĝuo, ĉu ne?
— Kompreneble, sed ne hodiaŭ. Kio interesas min estas via suko.
— Do kio?
— Do kio? Nu … Mi volas vian buŝon, vian gorĝon kiu estas maldika kiel papero. Mi volas vian salivon, tre dika kaj muka.
— Kaj mi volas mordi en la salo de viaj larmoj.
Ŝi paŝas kaj metas miajn manojn sur sian kolon.
— Elpremu mian pulpon kaj manĝu miajn sukojn, sed gardu vin, se la malgranda morto ne indas.
(Ilustraĵo de Mélanie Baillargé)
La skarlata kajero 