Miaj femuroj gluitaj al la vernisita ligno, sekure ligitaj kaj disigitaj per la ledaj rimenoj, kiujn ŝi metis sur la malnovan skribotablon. Miaj pojnoj ligitaj per malglata ŝnuro aliflanke de la podio; mia kapo en la aero kaj miaj haroj pendantaj preskaŭ al la tero.
Iomete klinante ĝin, ŝi malrapide puŝas nekredeble dika dikan kandelon en mian piĉon. Kelkajn sekundojn poste, la unuaj gutoj de varma vakso komencis flui sur mian klitoron. Mi mordas la gagon kaj ploras malforte, ĉar mi scias, ke tion ŝi volas.
Ŝi grimpas sur la piedbenketon kaj incitetas mian anuson per la rimengadmeso.
— Anstataŭ vi mi profunde spirus, ŝi konsilas min antaŭ ol doni unuan baton de baseno.
La skarlata kajero 