Kia putra mondo. Mondo kie la eta pruda blondulino, kiu la ĵaŭde nokte hezitas milfoje antaŭ ol decidi leki vian fendon (la taŭzita kolhararo inter viaj femuroj kaj la lango tordiĝanta super via klito ĝis vi klinas vian kapon malantaŭen kaj vi ululas krioj feliĉaj kaj malesperaj ĉe la luno) lasas vian ekson plenigiti ŝian pugon la sekvan mardon antaŭ ol raconti al ŝi amason klaĉojn kaj duonverojn kiel la perfidulo kiun ŝi ĉiam estis kaj ke vi estis tro naiva por detekti.
Estas decidite: mi eniras la Karmelon.
La skarlata kajero 